Atlantyda

mgłą istnienia otoczona

Dusza

Jej dary po Adriatyk
spowite
Gdzieniegdzie odkryte

Gdzie jesteś 
Gdzie Cię ukryto
A może niechlubnie zdobyto

W majestacie tajemnicy
Kryją się ochotnicy
By uzyskać dostęp 
Do twego istnienia 

Do łona twego 
Przeznaczenia

Pohamuj swój temperament 
Analityczny umysłu zamęt 
Szukaj sercem
Zamknij oczy

A jej czar twe 
Oczy zmoczy

Zalejesz się łzami kochany
Gdy pojmiesz piękno
Tej damy

Wtedy dopiero Uchyli 
Krawędzie tajemnicy
swego przymierza zdobyczy
i ukazując swą drogę
 
zrozumiesz jej sekret piękna
i trwogę

WIERSZE PRZENIESIONE NA : https://obudzonainaczej.blogspot.com/





Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

iluzja obojętności

Tworzycie dekalog przekonań - pozbawiony ich de facto.  Uchybienia wzrastają do rangi grzechu, czy niespełnionych zobowiązań. Marzycie o wol...